Eind goed al goed
Door: Dirk-Jan
Blijf op de hoogte en volg Dirk-Jan
12 Juli 2009 | Peru, Lima
En met dat cliché begint mijn laatste post. Heb Cuzco inmiddels achter me gelaten. Het is inderdaad een erg leuk stadje met heel veel historie. Na eerst twee dagen met wat mensen uit het hostel te hebben rondgetrokken en uiteraard ook hier het goed vertegenwoordige nachtleven te hebben verkend, arriveerden Gil en Julian in het hostel. We hebben direct een 5-daagse hike naar Machu Picchu geboekt. Niet de Inca-trail, want die is duur en al lang volgeboekt, maar de Salkantay-track. Dit betekent 5 dagen lang zo´n 8 a 9 uur per dag lopen en midden in de bergen in tenten slapen.
Partygroep
Ik had me geen betere laatste week kunnen wensen. Je bent vijf dagen met elkaar en het klikte zeer goed in de groep. Met een twee Denen en nog een Nederlander en Gil en Julian ontstond er al snel een goede humoristische sfeer in de groep. Op dag twee begon de gids al te praten over een disco die in het plaatsje waar we op dag drie zouden verblijven zou zijn. En inderdaad was er in dit kleine plaatsje een nog kleinere disco, waar we met de hele groep een avond goed gefeest en de verjaardag van de Nederlander Inger gevierd hebben. Een topavond, zoveel energie, iedereen ging volledig los.
De volgende dag mochten we uitslapen (8.00), maar daarna werd er weer verder gehiked, om aan te komen in Aqua Calientes, vlakbij Machu Picchu. De volgende dag zijn we om 4.30 begonnen met het beklimmen van de berg waar de oude Incastad zich bevindt. Ook dit dus weer in het donker. Maar dankzij al de tochten van de laatste weken en mijn inmiddels wekenlange verblijf op grote hoogte, kon ik de trappen zonder al te veel problemen tackelen.
Machu Picchu
Eenmaal op de plek aangekomen zijn we snel verder geklommen op de berg Huayna Picchu, die de beste uitzichten geeft op Machu Picchu. Dit gaat over zeer steile trappen omhoog. Maar het is de moeite meer dan waard, het is prachtig om te zien.
Hierna volgde de rondleiding door de stad zelf. Het is zeer indrukwekkend, heel groot en de omgeving prachtig. Het was een nieuw hoogtepunt en de tijd met de groep en de lol die we gehad hebben zal ik niet snel vergeten. Wellicht spreken we zelfs nog eens af in Europa.
Hierna zijn we met de Denen, Inger, Gil en Julian in hetzelfde hostel gecrasht, en is iedereen na een pizza vervolgens vroeg naar bed gegaan, na deze slopende dagen. De volgende dag wachtte alweer me een busreis van 21 uur naar Lima. Die verliep op een uur reparatie van de bus na prima en dus ben ik nu in de hoofdstad, wachtend op mijn terugvlucht. Tijd om de stad goed te bezoeken ontbreekt, heb hier ongeveer 12 uur.
The end
En dus zit het er nu dus echt op. Maar na bijna een half jaar Zuid-Amerika heb ik nu ook veel zin in Nederland, om vrienden en familie weer te zien, een eigen kamer te hebben en weer eens lekker te voetballen met mijn team (en een broodje bal te eten). Al zal ik deze fantastische landen en de cultuur wel missen.
Het plan om ooit door Zuid-Amerika te gaan reizen bestond eigenlijk al sinds ik een zomer in Salamanca studeerde en gegrepen werd door de Spaanse taal. De tijd om de reis te maken ontbrak eigenlijk altijd, tot ik tijd maakte.
En het is fantastisch geweest. Zoveel moois gezien, zoveel gedaan, zoveel leuke mensen ontmoet. Ik spreek Spaans. Moeilijk te omschrijven, door de hoeveelheid ervaringen. Kan eigenlijk maar een ding zeggen: dit is absoluut het allermooiste dat ik ooit gedaan heb.
Ik zal op deze plek voor de geïnteresseerden nog de laatste foto´s en de video´s posten (rally in Sucre, lost in de zoutvlaktes en dynamiet afsteken in Potosi).
Ik wil iedereen die mijn blog gelezen heeft bedanken. En ook erg bedankt voor alle leuke reacties die ik van iedereen gekregen heb. Volgende week ben ik weer in Utrecht, nos vemos, oftewel tot ziens!
Partygroep
Ik had me geen betere laatste week kunnen wensen. Je bent vijf dagen met elkaar en het klikte zeer goed in de groep. Met een twee Denen en nog een Nederlander en Gil en Julian ontstond er al snel een goede humoristische sfeer in de groep. Op dag twee begon de gids al te praten over een disco die in het plaatsje waar we op dag drie zouden verblijven zou zijn. En inderdaad was er in dit kleine plaatsje een nog kleinere disco, waar we met de hele groep een avond goed gefeest en de verjaardag van de Nederlander Inger gevierd hebben. Een topavond, zoveel energie, iedereen ging volledig los.
De volgende dag mochten we uitslapen (8.00), maar daarna werd er weer verder gehiked, om aan te komen in Aqua Calientes, vlakbij Machu Picchu. De volgende dag zijn we om 4.30 begonnen met het beklimmen van de berg waar de oude Incastad zich bevindt. Ook dit dus weer in het donker. Maar dankzij al de tochten van de laatste weken en mijn inmiddels wekenlange verblijf op grote hoogte, kon ik de trappen zonder al te veel problemen tackelen.
Machu Picchu
Eenmaal op de plek aangekomen zijn we snel verder geklommen op de berg Huayna Picchu, die de beste uitzichten geeft op Machu Picchu. Dit gaat over zeer steile trappen omhoog. Maar het is de moeite meer dan waard, het is prachtig om te zien.
Hierna volgde de rondleiding door de stad zelf. Het is zeer indrukwekkend, heel groot en de omgeving prachtig. Het was een nieuw hoogtepunt en de tijd met de groep en de lol die we gehad hebben zal ik niet snel vergeten. Wellicht spreken we zelfs nog eens af in Europa.
Hierna zijn we met de Denen, Inger, Gil en Julian in hetzelfde hostel gecrasht, en is iedereen na een pizza vervolgens vroeg naar bed gegaan, na deze slopende dagen. De volgende dag wachtte alweer me een busreis van 21 uur naar Lima. Die verliep op een uur reparatie van de bus na prima en dus ben ik nu in de hoofdstad, wachtend op mijn terugvlucht. Tijd om de stad goed te bezoeken ontbreekt, heb hier ongeveer 12 uur.
The end
En dus zit het er nu dus echt op. Maar na bijna een half jaar Zuid-Amerika heb ik nu ook veel zin in Nederland, om vrienden en familie weer te zien, een eigen kamer te hebben en weer eens lekker te voetballen met mijn team (en een broodje bal te eten). Al zal ik deze fantastische landen en de cultuur wel missen.
Het plan om ooit door Zuid-Amerika te gaan reizen bestond eigenlijk al sinds ik een zomer in Salamanca studeerde en gegrepen werd door de Spaanse taal. De tijd om de reis te maken ontbrak eigenlijk altijd, tot ik tijd maakte.
En het is fantastisch geweest. Zoveel moois gezien, zoveel gedaan, zoveel leuke mensen ontmoet. Ik spreek Spaans. Moeilijk te omschrijven, door de hoeveelheid ervaringen. Kan eigenlijk maar een ding zeggen: dit is absoluut het allermooiste dat ik ooit gedaan heb.
Ik zal op deze plek voor de geïnteresseerden nog de laatste foto´s en de video´s posten (rally in Sucre, lost in de zoutvlaktes en dynamiet afsteken in Potosi).
Ik wil iedereen die mijn blog gelezen heeft bedanken. En ook erg bedankt voor alle leuke reacties die ik van iedereen gekregen heb. Volgende week ben ik weer in Utrecht, nos vemos, oftewel tot ziens!
-
13 Juli 2009 - 06:41
Floris:
Fijn dat je die tijd maakte. Ik heb mee genoten.
Groet. -
13 Juli 2009 - 09:45
Kees Arends Sr.:
Nos vemos en een goeie thuisreis met happy landing in Holland. -
13 Juli 2009 - 14:56
Willem:
...jejeje, vrijdag gebakken lama als JC Food! -
15 Juli 2009 - 19:05
Daniel:
Nog nooit iets gepost hier, al heb ik wel alles gelezen. Fijn om te horen dat je veilig terugkomt, na een prachtige reis. Nos vemos! -
15 Juli 2009 - 19:07
Daniel:
Ik haal even de dagen door elkaar, zie nu net dat je dit al 3 dagen geleden gepost hebt. Goed, je begrijpt wel wat ik bedoel ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
