Bergen, gletsjers, la vida nocturna en River Plate

Hoogste tijd voor weer een nieuw bericht. Na mijn laatse stop in Bariloche ben ik verder naar het zuiden Patagonië in gegaan naar El Calafate. Hier kun je de beroemde gletsjer Perito Moreno zien. De reis ging met een niet zo'n luxe bus over de beroemde ruta 40. Dit is een weg die loopt van het noorden van Argentinië helemaal tot in het zuiden. Het grootste deel van deze trip ging over kiezelstenen en de reis duurde in totaal zo'n 35 uur. Je rijdt door vrijwel verlaten gebieden. Wel een leuke sfeer met enkel backpackers in de bus.

Gletsjer
De gletsjer was inderdaad zo spectaculair als men zegt, een van de mooiste dingen die ik ooit gezien heb. Stel je voor een prachtig landschap met bergen en bomen, en dan ineens een enorme lichtblauwe gletsjer, die hoog boven het water van een meer uittornt. We hadden het geluk dat een huizenhoog stuk ijs afbrak, met als gevolg een enorme vloedgolf.

Hierna heb ik mijn plannen omgegooid en ben met een Uruguayaan naar het dichtbijzijnde El Chalten gegaan. Dit wordt wel de 'National Capital of Trekking' genoemd. Het is een dorpje van minder dan 1000 inwoners tussen de bergen. Heb hier twee schitterende tochten gemaakt. Ook weer veel gletsjers gezien. Wel erg koud hier. We bereikten de gebieden met eeuwige sneeuw, het sneeuwde uberhaupt op de toppen. Hier vormde zich ook weer een leuke groep om de trektochten mee te doen. Ook kwam ik hier weer reizigers uit vorige plaatsen tegen.

Hierna kon ik vrij goedkoop een vlucht pakken naar Buenos Aires, wat me een busrit van 30 a 40 uur uitspaarde. En zo bereikte ik dan eindelijk de hoofdstad.

Buenos Aires
Buenos Aires doet inderdaad zoals iedereen zegt sterk aan Europa denken. De stad is qua architectuur een stuk mooier dan Cordoba en zit vol met toeristen. De steaks zijn spectaculair goed, evenals de wijn.

In mijn hostel zat ik in een kamer met vier Engelse jongens uit Londen. Later sloot nog een Amerikaan aan. Met deze groep ben ik hier de meeste dagen opgetrokken en dat was schitterend en dik lachen.

Heb hier verschillende buurten bezocht, natuurlijk La Boca waar het voetbalstadion van Boca Juniors is. Natuurlijk de beroemde begraafplaats waar onder andere Eva Perron begraven is, we zijn naar een optreden van een drumband geweest en natuurlijk naar de vele clubs van de stad. Dat is dan ook gelijk het probleem hier, het nachtleven heeft een nogal grote aantrekkingskracht. De nacht wordt een dag en omgekeerd. Het resultaat is dat iedereen van de kamer nu ook helemaal klaar was om te gaan en het gevoel had hier niet langer te kunnen blijven. In Buenos Aires blijf je plakken.

Boca Juniors en River
We hebben ook nog geprobeerd een wedstrijd van Boca Juniors te bezoeken. Probleem was dat er voor de wedstrijd geen kaartjes werden verkocht, alleen de socios (leden) mochten naar binnen. Dit had te maken met corruptie en er was kennelijk iets ernstigs gebeurt een van de laatste wedstrijden. We hebben op 'matchday' nog geprobeerd binnen te komen. Dit kan dan ook weer via invloedrijke socios die je het stadion in 'brengen'. M'n Spaans kwam goed van pas, maar we waren helaas wat te laat, dus het is niet gelukt.

Gelukkig hebben we nog wel een wedstrijd van River Plate kunnen bezoeken. Dit is de andere grote club van de stad, die tegen Racing Club speelde, ook al van hier. Heel mooi om deze derby te zien. Snoeiharde tackles, fairplay vrijwel afwezig, na elke corner minstens twee spelers op de grond en gekke fans.

We zaten in de Racing vakken. Het vak met de supporters van Racing was aan de overkant. Het was duidelijk overvol, iedereen stond en soms kon je een soort van lawines van mensen zien. Ook zag ik ze soms met elkaar vechten.

Soms was vrijwel het hele vak (en dat was groot) tegelijkertijd aan het springen. Na de wedstrijd moesten de Racingfans vanwege de kans op rellen wachten tot de Riverfans weggingen, maar dat deden ze niet. Tot een uur na de wedstrijd bleven ze zingen en springen, alsof ze gewonnen hadden. Heel indrukwekkend.

Cheers en Brasil
Ik heb nu net afscheid genomen van de Engelsen en de Amerikaan. Vanmiddag neem ik de bus naar Iguazu om de beroemde watervallen te zien. Hier ontmoet ik een Duits meisje van mijn talenschool die daar in de buurt een stage doet. Daarna ga ik door naar Brazilië, waar ik eindelijk zal uitvinden waar de Vengaboys destijds hun inspiratie voor dat fantastische nummer vandaan haalden. Over Brazilië hoor ik alleen maar goede dingen, dus ik kijk hier enorm naar uit. Voor nu zeg ik chau, nos vemos.